ممکن است ارتودنسی باعث بدتر شدن وضعیت دندان‌هایم شود؟

ممکن است ارتودنسی باعث بدتر شدن وضعیت دندان‌هایم شود؟
درمان ارتودنسی را هفته گذشته شروع کردم. جالب اینجا است که فکر می‌کنم وضعیت دندان‌هایم بدتر شده است. الان فاصله‌ای بین دندان‌هایم وجود دارد که قبلاً نبود و یکی از دندان‌های جلوی فک پایینم نسبت به زمان قبل از ارتودنسی کج‎تر شده است. این وضعیت عادی است؟
بدتر شدن وضعیت دندان‌ها قبل از بهتر شدن وضعیتشان عادی است.
مرتب شدن دندان‌ها فرآیندی دینامیک و پویا است و دندان‌ها در طول دوره درمان تغییر می‌کنند. در دوران درمان ارتودنسی، به ویژه در شش ماهه اول ممکن است متوجه شوید که دندان‌ها حتی نامرتب‌تر از گذشته شده‌اند. این به‌هم‌ریختگی اولیه به دلایل زیر رخ می‌دهد:
دندان‌ها در واکنش به مشکلات مربوط به اندازه فک تغییر می‌کنند.
درست است که وقتی به متخصص ارتودنسی مراجعه می‌کنید، دندان‌ها نامرتب و به هم فشرده است، اما همین دندان‌های بی‌نظم در موقعیت نسبتاً پایداری قرار دارند و عملکرد خوبی ارائه می‌دهند. قدرت بدن در سازگار شدن با مشکلات موجود شگفت‌انگیز است. برای مثال اگر فک پایین کوچکتر از فک بالا باشد، لب بالا دندان‌های بالا را به عقب می‌راند و در نتیجه زبان دندان‌های پایین را رو به جلو فشار می‌دهد. این حالت نوعی نقص و ناهنجاری دندانی است. اگر دندان‌ها شلوغ و بهم‌فشرده باشد، این به‌هم‌فشردگی معمولاً به طور یکنواخت بین دندان‌ها توزیع می‌شود.

درمان ارتودنسی به صورت مرحله به مرحله پیشرفت می‌کند.
درمان ارتودنسی به صورت مرحله به مرحله انجام می‌شود. مرحله اول از هم باز کردن دندان‌های به هم فشرده است. اگر دندان‌ها کشیده شود، بلافاصله متوجه بهبود وضعیت دندان‌ها خواهید شد. اگر دندانی کشیده نشود، به تدریج تغییراتی در نظم دندان‌ها به وجود می‌آید که وضعیت دندان‌ها را موقتاً بدتر از قبل درمان می‌کند. ممکن است فاصله‌هایی بین دندان‌ها ایجاد شود که قبلاً وجود نداشته است. ممکن است دندان‌هایی که قبلاً صاف و مرتب بودند، روی هم قرار بگیرند و همپوشی پیدا کنند. حتی احتمال دارد که اکثر دندان‌ها صاف‌تر شود، اما یک یا دو دندان کج‌تر به نظر برسد. علت چنین تغییراتی این است که بریس ارتودنسی تمام به‌هم‌فشردگی توزیع شده بین چند دندان را می‌گیرد و آن را در یک یا دو ناحیه جمع می‌کند. این فرآیند کاملاً عادی و لازم است.
نظم اولیه تفاوت‌های اسکلتی زیربنایی را نشان می‌دهد
در طول فرآیند رفع ناهنجاری‌های دندان متوجه ایجاد تغییراتی در ارتباط بین دندان‌های بالا و پایین خواهید شد. اگر فک پایین کوچک‌تر از فک بالا باشد، مرتب کردن دندان‌ها ممکن است ناهنجاری اوربایت را تشدید کند. اگر فک بالا کوچک‌تر از فک پایین باشد، منظم کردن قوس دندان‌ها ممکن است آندربایتی را ایجاد کند که قبلاً وجود نداشته است. بروز این تغییرات در بایت در دوران درمان ارتودنسی عادی است و باید پیش‌بینی شود.

مرحله دوم تراز کردن فک‌ها و قوس دندان‌ها است
وقتی مشکل به‌هم فشردگی دندان‌ها برطرف شد و دندان‌ها مرتب شد، مرحله بعدی تراز کردن فک‌ها است. اگر مشکل اولیه دیپ بایت یا بایت عمیق باشد، درمان با هدف باز کردن بایت انجام می‌شود، به گونه‌ای که دندان‌های پایین بیشتر دیده شود. اگر اپن بایت ناهنجاری اصلی باشد، درمان با هدف عمیق‌تر کردن بایت انجام می‌شود تا دندان‌های بالا دندان‌های پایین را بپوشاند. هم‌زمان که ارتباط عمودی بین دو فک اصلاح می‌شود، عرض قوس‌های دندانی بالا و پایین نیز هماهنگ می‌شود تا دو فک با هم همخوانی داشته باشند.
مرحله آخر اصلاح اوربایت یا آندربایت است
اصلاح اوربایت یا آندربایت آخرین مرحله از درمان ارتودنسی است که با استفاده از کش ارتودنسی، دستگاه‌های فانکشنال ارتودنسی، کشیدن دندان یا جراحی فک انجام می‌شود. چون دندان‌ها معمولاً در این مرحله صاف و ردیف هستند، پشت سر گذاشتن مرحله آخر بیشتر از بقیه مراحل برای بیماران خسته کننده و کلافه کننده است. اکثر بیماران دائماً این سوال را می‌پرسند که: "پس کی براکت‌ها و سیم رو از روی دندون‌هام باز می‌کنین؟"
حال که از مراحل درمان ارتودنسی اطلاع دارید، می‌توانید موقعیت خودتان را در روند درمان تعیین کنید. اکنون که می‌دانید تغییراتی موقتی در طول درمان رخ می‌دهد که ممکن است وضعیت دندان‌ها را بدتر از قبل نشان بدهد، درمان را با خیالی آسوده‌تر و اطمینان از عادی بودن این تغییرات ادامه می‌دهید.